Jak zrobić samemu grę Memory dla dzieci +2 lata DIY

Zabawa na dziś to własnoręcznie wykonana gra logiczna MEMORY :)
Doskonała do zabrania ze sobą na piknik,  weekend nad wodą, lub ddy cały dzień pada deszcz na dworze:)
To świetna zabawa, dzięki której dziecko uczy się kolorów, zapamiętywania i dobierania w pary.
Z Pauliną stwierdziłyśmy, że to jedna z ulubionych gier nas obu:)
Memory w wersji klasycznej, z obrazkami to dosyć trudna gra, dla starszych dzieci.
Nasza wersja gry jest przeznaczona dla maluchów od 2 lat.
To kolory, które widać na pierwszy rzut oka! Zrezygnowałyśmy z kształtów, które tak małe dziecko nie dostrzeże.

Do zrobienia gry potrzebujemy:

• wzorzysty papier (koniecznie taki sam na wszystkich kawałkach po jednej stronie) 
• sztywny papier, u nas szary
• kolorowe kartki papieru, u nas kolory: zielony, czerwony, niebieski i fioletowy 
• nożyczki  i klej

Do zrobienia opakowania na grę potrzebujemy:

• koperta 
• srebrne konfetti (wystarczy podziurkować zwykłym dziurkaczem samoprzylepny papier) 
• kilka kawałków kolorowego papieru, których użyliśmy do zrobienia gry
• czarny długopis

Rysujemy i wycinamy ze sztywnego kartonu kwadrat o bokach 5 cm x 5 cm - to będzie nasz szablon.
Z jednakowego papieru odrysowujemy przy pomocy szablonu i wycinamy górę naszych puzzli.
Wystarczy 8 kwadratów. To zabawa dla dwulatka, nie może być za bardzo złożona.

Ze sztywnego papieru odrysowujemy przy pomocy szablonu i wycinamy środek usztywniający nasze puzzle.
Naklejamy górę puzzli do nieusztywniającego papieru.

Powtarzamy czynność z kolorowymi papierami. Wycinamy po 2 kwadraty z koloru. Potrzebne nam są 4 najlepiej kontrastujące ze sobą kolory. U nas czerwony, fioletowy, zielony i niebieski.
Kolorowe kartoniki naklejamy na nasze puzzle.
Gra gotowa!



Teraz robimy opakowanie:)


Oczywiście najpierw trzeba było pokazać Ninie o co chodzi, by potem móc rozpocząć fantastyczną zabawę!

Nina najbardziej lubi tasować karty do gry :)

Na stole układam je zazwyczaj ja, Krzyś lub Paulina jak do nas wpadnie:)

Jak Ninie uda się znaleźć parę to cieszy się przy tym jak nie wiem!

Już widać nutkę rywalizacji! Siedzi skupiona i myśli:) Widać, że zależy jej na wygranej:)

Jejku jak szybko moje dziecko rozwija się i doświadcza nowych emocji! Też macie takie wrażanie jak patrzycie na zmagania swoich smyków?

Nina Bogna Paulina